W ostatnich miesiącach głośno było o nowelizacji przepisów
o upadłości konsumenckiej. Niezależnie od oceny nowych rozwiązań, warto zapytać
o pozostałe przepisy ustawy – Prawo upadłościowe i naprawcze (p.u.n.), w
kontekście odpowiedzialności za szkody w środowisku.
W poście z dnia 15 listopada 2013 roku wspominałem o niedostatkach
polskiej legislacji w tym zakresie – zarówno p.u.n. jak i ustawa o zapobieganiu szkodom w
środowisku nie zawierają rozwiązań pozwalających na skuteczne dochodzenie
należności od podmiotów zanieczyszczających środowisko, których upadłość
ogłoszono. Przepisy obu ustaw do tej pory się nie zmieniły (zwłaszcza art. 23
ustawy o zapobieganiu szkodom w środowisku), ale to chyba taka europejska
przypadłość. Wystarczy wskazać na Belgię – flamandzki dekret z dnia 27
października 2006 roku o remediacji gleby i jej ochronie zawiera podobne luki
prawne…
W tym
czasie… kanadyjski Trybunał Środowiskowy orzekł, że członkowie zarządu spółki Northstar Aerospace
Inc. (która ogłosiła upadłość, będąc przy tym zobowiązaną do remediacji zanieczyszczonych
nieruchomości) ponoszą osobistą odpowiedzialność za usunięcie zanieczyszczeń i
tym samym muszą uiścić na rzecz Ministra Ochrony Środowiska koszty w wysokości aż 4,
75 mln dolarów kanadyjskich (zawarto ugodę, gdyż całkowite koszty to 15 mln
dolarów kanadyjskich)! Trybunał Środowiskowy skorzystał z dobrodziejstwa tamtejszych
przepisów o odpowiedzialności upadłych dłużników, które traktują roszczenia
organów ochrony środowiska na równi z roszczeniami banków wobec kredytobiorców.
W Polsce natomiast, wierzytelność
regionalnego dyrektora ochrony środowiska to kategoria czwarta należności
podlegających zaspokojeniu z funduszów masy upadłości!
Co
prawda, art. 21 § 2 p.u.n. w związku z art. 299 Kodeksu spółek handlowych
pozwala pociągnąć do osobistej odpowiedzialności członków zarządu upadłej spółki,
ale problemem pozostaje treść 23 ust. 2 pkt 1 ustawy o zapobieganiu szkodom w
środowisku: organ ochrony środowiska może
odstąpić od żądania zwrotu całości lub części kosztów przeprowadzenia działań
zapobiegawczych lub naprawczych, jeżeli podmiot korzystający ze środowiska nie
został zidentyfikowany lub nie można wszcząć wobec niego postępowania
egzekucyjnego, lub egzekucja okazała się bezskuteczna. Tyle,
że w stosunku do upadłego nie można wszcząć postępowania egzekucyjnego, więc
koło się zamyka…
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz