Wczoraj zapadła bardzo ważna uchwała 7 sędziów Naczelnego Sądu
Administracyjnego (sygn. akt I FPS 2/17) w sprawie stosowania prawidłowej stawki podatku VAT w przypadku usług związanych
z ochroną środowiska morskiego. NSA uznał, że ochrona plaż przed rozmyciem
służy ochronie środowiska morskiego, dlatego powinna korzystać ze stawki 0%
VAT. Tak zakończył się dość absurdalny spór jednej ze dużych spółek budowlanych
ze skarbówką, trwający 4 lata. Jak słusznie zauważył NSA, nie można twierdzić,
że brzeg morski pozostaje poza ochroną środowiska morskiego!
Zresztą wystarczy krótka lektura obowiązujących przepisów
krajowych: art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 roku – Prawo ochrony środowiska
wskazuje, że zasady ochrony morza przed zanieczyszczeniem przez statki oraz
organy administracji właściwe w sprawach tej ochrony określają przepisy
odrębne. Do tych z kolei należy ustawa z dnia 21 marca 1991 roku o
obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej. Art. 36
tejże ustawy stanowi, iż pasem nadbrzeżnym jest obszar lądowy przyległy do
linii brzegu morskiego, a w jego skład wchodzą: pas techniczny – stanowiący
strefę wzajemnego bezpośredniego oddziaływania morza i lądu; jest on obszarem
przeznaczonym do utrzymania brzegu w stanie zgodnym z wymogami bezpieczeństwa i ochrony
środowiska oraz pas ochronny –
obejmujący obszar, w którym działalność człowieka wywiera bezpośredni wpływ na
stan pasa technicznego.
Mimo to przez wiele lat urzędy
skarbowe kwestionowały zasadność stosowania zerowej stawki VAT do dosypywania piasku na plażach. Budowa
umocnień (np. falochronów) czy zasilanie brzegów piaskiem wg nich nie służy
ochronie środowiska, co jest przecież sprzeczne z wynikami wieloletnich badań naukowych
(ochrona brzegów przed wymywaniem pomaga m.in. w zachowaniu bioróżnorodności)! Co
gorsza, wojewódzkie sądy administracyjne przyznawały gremialnie rację właśnie
fiskusowi!
Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł skargę kasacyjną od
niekorzystnego dla podatnika wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zdaniem
RPO, brzmienie przepisu art. 83 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku
o podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości
0% do usług związanych z ochroną środowiska morskiego budziło uzasadnione
wątpliwości interpretacyjne (ponieważ w ustawie o VAT nie ma definicji takich usług, w dyrektywie o VAT również!).
Na szczęście, NSA zastosował tu zasadę in
dubio pro tributario (rozstrzygania wątpliwości na korzyść podatnika).
Wykonawcy budowli hydrotechnicznych mogą odetchnąć z
ulgą…
Na marginesie, ustawa o VAT nie zwiera niestety zbyt
wielu preferencyjnych rozwiązań dla towarów i usług związanych z ochroną środowiska, a szkoda! Byłaby to z pewnością
zachęta dla inwestorów…
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz